Golddigger

Goud zoeken is een harde zaak. Eens zei een wijze, stinkend rijke vrouw ( Leesah Londike) een wijs gezegde: Goud is er om gestolen te worden. Daarom kon op een weekend in het wilde westen ook verwacht worden dat er flink gehandelt werd met GOUD.
Als een verwaande, bitch, Golddigger waande ik mij dit weekend in de bossen van Arhnem en Ede, om 29 stoere Cowboys een beetje in het gelid te houden. Deze gasten waren namelijk aardig onder de indruk van het Goud dat ze op de vrijdagavond gevonden hadden. De Vijf andere leiding waren ook niet zonder verkleedkleren gekomen.

Het voelde werkelijk alsof ik een echt cowboymeisje was. Behalve dan dat ik de vrouw van de rijkste man, K. Londike moest spelen en verdacht werd van diefstal op het mooie goud ( waarom zou ik het stelen als ik het gewoon van mijn man krijg?)

Ach, het hele verhaal was leuk, en het verkleden was te gek, maar het gaat mij stiekem om de mensen. Om de jongens. De Welpen.

Kijk dan eens. Goed geconcentreerd op zoek naar goud. Bloedeerlijk die gasten, super serieus. Ik geloof dat het voor hen echt een wereld is.

Tijdens het levend cluedo werd ik zwaar verdacht. Wat wil je als je bloedeigen man je de schuld geeft. Ik ga hier duidelijk de verdediging in, en gelukkig zie ik dat die stoere cowboys toch nog een soort van ontzag voor me hebben.

Dat is dan hier trouwens ver te zoeken, dat ontzag. De cowboys gaan de arbeider te lijf, die uiteindelijk de schuldige was ( wat ik al de hele tijd zei, maar niemand geloofde me)

Hier het moment dat Ik beschuldigd wordt ( of dat ze de galg op hangen). Mijn man achter mij, niet proberend mij te redden of what so ever.

De Ex-bandiet. Een toffe gast, maar sterk? Hij wordt hier duidelijk vast gebonden door 1 van de nieuwe welpen, J.


Een beetje donkere foto, maar je kan toch duidelijk W zich concentreren op het werpen van de lasso. Beun je buurman heet het geloof ik. Het idee is dat je knus naast elkaar ligt totdat mensen van de tegenpartij je uit elkaar komt rukken. Erg diep spel.

Hier dus het dicht naast elkaar liggen. De angst, schrik, voorbereiding en adrenaline is goed op de hoofdjes te zien.

Dit is dan de groep. Niet echt duidelijk, maar ik geloof dat dat het kenmerk is van een scoutingfoto.

Hier, neem deze dan. Zo klein als T is, toch maakt het hem niet uit. Hij gaat er voor, doet zn best en geeft niet op. Een kanjer, een schat.

Dan moet ik nu een stukje schrijven over de leiding.

Keanu Londike ( Hathi, )

Pete Londike ( Kaa, )

George ( Akela)

Jack ( Ikki)

Billy ( Oe)

Leesah ( Leur)

Met vijf gasten een avond doorbrengen heeft me wat denkstof gegeven. Gespreksstof met mezelf. Lachen gieren brullen vast ook wel hoor. "Ow, dit komt vast ook op je blog "was de reactie van die jochies toen ze er achter kwamen dat ik een blog heb. "Ow, sta ik al in je dagboek"vroegen de jochies toen ze er achter kwamen dat ik een dagboek bijhoud. Ik vind het nogal lastig om nu alles te vertellen die avond. Ik kan me herinneren dat Kaa zei dat Oe en Ikki me een keer met rust moesten laten, en ook dat Hathi heel stoer zo'n strap-ding-wat-niet-meer-terug-kan-als-je-het-eenmaal-strak-doet om mn vinger probeerde te doen maar dat ie nog best versteld stond dat dat niet in 1 keer lukte ( tja, ik denk dat het vrij logisch is dat als je iets niet wilt, dat je je dan verzet, kan ik er wat aan doen dat ik lomp ben >)

Voor de rest heb ik een soort van liefde voor Scouting, maar dat durf ik niet te zeggen hoor, straks denken ze dat ik echt voor altijd wil blijven..

Leur.