Na dat uren durende leeswerk over mijn supervakantie willen jullie vast ook niet een lang verhaal lezen over hoe ik het vind om mezelf te horen zingen op een cd. Het is zo iets waar ik superlang over door kan praten, en misschien doe ik dat ook wel. Het hangt er vanaf wanneer mn vingers moe worden en mijn woorden zich beginnen te herhalen.
Ik heb er al eens eerder een Blogje aan toegewijd. Het feit dat ik liedjes heb geschreven is dus niet onbekend, en ook dat ik ze ging opnemen was niet een feit waar niemand nog iets van gehoord had. ( tenminste, als je een blogvolger bent, en een beetje dingen kan herinneren) Het enige wat voor jullie ( en ook voor mij) nog onduidelijk was WANNEER dit alles plaats zou vinden, en HOE het aanvoelde. Vrees niet, het antwoord op deze knagende vraag die jullie ( maar waarschijnlijk mezelf meer) je al weken hebben afgevraagd, worden zodadelijk beantwoord.
Gisterochtend had ik me weer eens een beetje verslapen, en dus was mijn stem nogal rauw van de ochtend toen ik een half uur later bij Ben Kyle stond, en we praatte over welke instrumenten ik ging gebruiken, hoeveel zangers ik had en hoeveel liedjes ik op zou nemen. Jessie kwam een kwartier te laat ( dat doet ze namelijk altijd) maar daarna konden we toch echt aan het werk. 4 liedjes hadden we op het programma, en volgens Ben ( de producer, buurman, oude huisbewoner, Romantica leadsinger, vader van 2, zoon van Paul en Hilary ( waar we in huis wonen) en vriend van vele) zou dat echt wel lukken. IK wist het nog niet net zo, want ik had natuurlijk nog nooit iets opgenomen ( behalve dan op mijn crappy mp3 speler op mn kamer, maar dat telt niet meer) en ik wist niet of ik het wel kon. ( rare gedachte, maar daar kon ik natuurlijk ook niets mee) We moesten eerst even wat inspelen, om het geluid goed te krijgen, en ik werd al wat relaxter. Het opnemen zelf was leuk, maar als er dan iets fout ging was het ook wel een beetje vervelend, wnat dan moest je het weer overnieuw doen, en beter dan de vorige keer. Alleen het laatste liedje ( was een piano liedje is, met lange noten, en hoge ook) Moesten we wel 4 keer opnieuw doen. Maar die vind ik uiteindelijk wel het best gelukt.
Over het algemeen ben ik tevreden over wat we gedaan hebben, maar het resultaat is toch echt heel anders dan wat ik verwacht had. Negatief anders. Ik denk dat het komt omdat ik mijn stem altijd anders gehoord heb, en nu ik hem echt hoor, klinkt ie gewoon anders. Dit ga ik natuurlijk niet aan iedereen vertellen ( dat ik eigenlijk vind dat het minder is dan wat ik dacht) en laat mensen gewoon zelf oordelen, en hopen dat zij het wel leuk vinden.
Tot zover mijn recordervaring, ik ga maandag weer ,want w hebben nog 3 liedjes te doen. Spannend he.
En owja, tot over 15 dagen!
2 opmerkingen:
Ben heeeeeel benieuwd, Lied!
xxx Ellen
thanks to shearing
Get More Details
Een reactie posten