Nu zal ik je het verhaal vertellen van Amerikanen, koffie, en Nederlanders die op nederlandse manier amerikaanse koffie probeert te maken.
Voordat je de humor van deze paar woorden begrijpt, moet je eerst weten hoe de Amerikanen hier koffie maken.
Dit heet een French Press. Het werkt zo: je kookt water in de waterkoker ( he!, zo slim zijn ze dan nog wel) dan maal je de koffiebonen ( snap ook niet waarom ze dat zelf doen, en niet gewoon in de winkel laten doen) en doe je ze in de frenchpress. ( ow, je ziet die maler, met het filter, die haal je er eerst uit. Dan doe je het water erbij.) Dan doe je de filter erin, en Press je de koffiezooi naar beneden, wat er overblijft ik Koffie.
Echt niet te drinken, en daarom was ik dan ook echt blij om bij the source, Fallout een normaal koffiezet apparaat te zien! Drew had het koffiezet apparaat ook gezien, maar was iets minder opgelucht dan ik. Hij vroeg zich duidelijk af wat dat rare gedoe was, maar ik was trots om hem te vertellen dat het een NORMAAL koffiezet apparaat was, en dat the fallout er slim aan had gedaan om zo'n ding te kopen. Natuurlijk wilde Drew weten hoe het werkte, en ik was trots om deze slimme Amerikaan ( met dreads, 6 oorbellen, en hoofddoekje) even een lesje Europese goedheid te leren. Ik vertelde dus dat je schepjes koffie in een speciaal bakje moest doen, en het water ook ergens anders, en als je dan een minuutje of twee wachtte, dat je dan vanzelf Europees goede koffie had. Nou, dat kwam als een bron van zegeningen uit de lucht vallen natuurlijk.
En warempel, in de koffiepot zat zowaar koffie. ( oke, er ging wel iets mis, alsof de koffiepot onplofte, en toen zat alles eronder, maar ik had het goede excuus dat het waarschijnlijk een Amerikaans merk en apparaat is, dus dat mijn Nederlandse skills blijkbaar niet goed toepasbaar waren op dit ding) We gingen de meeting in, en af en toe keek ik even terug naar Drew, die zichtbaar van zijn sterke, dus Nederlandse kopje koffie genoot! Ik was natuurlijk helemaal tevreden en blij, om mijn Nederlandse skills toe te passen en zo de wereld een stukje beter te maken. Helaas was deze innerlijke vreugde maar van korte duur, toen Drew de drap die hij in zijn koffiekopje gevonden had op zijn vinger had liggen, en die vervolgens weer terugsmeet in zijn kopje koffie. Trots liet hij ook de drap van dus blijkbaar mijn mislukte kopje koffie aan zijn vriend Tim zien. Ik lag dubbel, meer uit schaamte dan van blijdschap, maar gelukkig kon hij niets zeggen ,want we waren in een meeting.
Maar zodra de meeting afgelopen was kon ie ook echt niet meer ophouden.
"he, is this the way Dutch people drink coffee? Weird.."
"he, Do you think they have Dutch Coffee here"( We waren in de coffeshop, weet je nog)
Eigenlijk was het wel leuk. Het deed me herinneren aan de tijd dat Steven P. vervelende grapjes maar bleef herhalen, en dat ik gewoon zo graag even wilde slaan. Dat waren goede tijden.
Ik heb niet geslagen hoor, das in Amerika echt Not done!
Lydia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten