"Suskewiet"

"Hoe gaat het met je scriptie?" Ja, dat zou ik ook even moeten navragen. Ik heb het namelijk even op een laag pitje gezet. Er zijn andere pitten die zo hard gaan, dat het wel even nodig was. Ik heb deze week afronding van wat vakken, loop weer wat dagen stage én heb een groot, creatief kunstproject van mijn studentenvereniging waar ik soort van eindverantwoordelijke voor ben. Dat zijn veel pitten die binnenkort uit gaan, maar die ik niet zachter kon zetten.

Weet je wat ik ook niet zachter kan zetten? Al die vogels die om half 7 mij vergezellen als ik op sta. Ik kan er niet alleen maar blij mee zijn, want ook als ik een uurtje (of 2) langer mag slapen laten zij zich keihard om half 7 horen. En dan komt het wel eens voor dat ik mijn raam dicht moet doen en dan pas verder kan slapen.

Deze ochtend mocht ik er even vroeg uit als de vogels mij wakker floten, en daarom kon ik nog 2 minuutjes even luisteren, want er was een nieuwe tune bijgekomen: de Vink. Ik dacht er die dag daarvoor nog aan. De vink prikkelt mijn herinnering aan mijn stagetijd in België, want daar hoorde ik ze elke dag, en lang ook. Die vinken daar staat bekend om hun echte 'suskewiet' wat ze uitroepen. En nu zijn ze mooi op tijd in Utrecht terecht gekomen, want in April begint hun broedtijd.

En nu was dit mooie beestje mij aan het vergezellen tussen de koolmezen, merels, roodborsten en winterkoninkjes door. Het is echt een kabaal, en het scheelt dat ik zo van vogels hou dat ik niet knettergek zou worden. Oh, ze zijn het teken van vrijheid, van natuur. Ze zorgen ervoor dat ik net zoals hen alles uit mijn dag wil halen. En dat in de afhankelijkheid van de Maker.

Wat doet het zingen van de vogels met jou?

'Goei weekend gehad?'

Van maandag 3 Juni,
Het is zo heerlijk om gewoon even te fietsen en hier aan het water te zitten. Ik hoor talloze kikkers kwaken, zie een jonge vogel in het water druk in de weer met haar kuiken. Ik kan niet zien wat het is, maar het duikt zoals een fuut, maar het is veel kleiner. Ik kan de kleur steeds precies niet zien, als ik nu maar kon zien of het een rood oog had, dan was het de geoorde fuut, een bijzonder vogeltje wat hier voorkomt. Ze komen steeds dichter bij. Moeder en kind duiken onder water, maar moeder houdt het veel langer vol en dus wacht de kleine hoopvol op wat lekkers om te eten. Het hoofdje van moeder ziet er bruin-achtig uit, het is echt een klein eendje. Het ziet er prachtig uit.
Er vliegen ook zwaluwen over, maar ik weet niet goed welke. Ze zijn vrij groot, maar ik kan niet goed de kleur van het buikje zien. Gierzwaluwen?
Opeens is er een gast op mijn bankje aan komen vliegen. Een grote, rode libelle. Ik zie het achterlijfje bewegen, lucht in en uit de tracheeën gaan. Ze warmt zich op, heeft haar dunne, fijne vleugels helemaal open.  Kleine, rode stipjes aan het einde laten God's knipoog zien. Af en toe kijkt de libelle op. Ze heeft me vast al opgemerkt, met al haar ogen. Ik ben het niet waard om op te schrikken en om een ander plekje te zoeken.
Ik hoor een kikker dicht bij me en loop er heen om het te zien. Het is moeilijk te vinden, maar het verraadde zich door in het glinsterende water onder te duiken.
Ik hoor een fuut-achtig geluid en mijn aandacht wordt weer naar de onbekende eend gewezen. Ik zie dat er nieuwe vogels op het water zijn geland; eenden. Doodgewoon misschien, maar ik verbaas me er altijd over hoe ze in de lucht kunnen blijven hangen. Het is leuk om te zien hoe ze in het water komen, hun landingsgestel uit, een remspoor nalatend.
Ik hoor wat gekrijs, dat moet van de zwaluwen zijn. Ik denk dan toch dat het gierzwaluwen zijn. Misschien heb ik dan toch goed onthouden van mijn vogel-geluidentoets van 2 maand geleden.
Ik zou hier zo kunnen blijven zitten tot de zon onder gaat, maar overal om mij heen begint het te kriebelen en steeds meer vliegjes lijken zich te settelen in mijn haar. Hoewel ik graag onderdeel van het ecosysteem ben, lijkt me dat toch niet zo'n duurzame oplossing. Ja, het is tijd om de natuur weer haar gang te laten gaan, dat gaat vast beter zonder mij.

read it

Voor school moet ik ook af en toe dingen doen. Ik heb het vak engels en dat slaat eigenlijk nergens op, maar toch krijg ik er punten voor, dus ja, dan moet je wat. Ik moet allerlei dingen inleveren en maken en doen enzo, en dit stuk hieronder is een voorbeeld. Het heeft me 20 minuutjes gekost, maar het resultaat is denk ik voor iedereen wel leuk om te lezen, want het geeft een goed beeld van wat ik nou eigenlijk doe en wil!

Enjoy.

More than just a four-year study. – Lydia de Leur

I can remember saying to myself I would never start studying, I have learned enough of the last 7 years of high school. Frankly, that did not really come true. Because here I am, almost done with my first year of a very special study, all the way in Almere. Not many people know about it, and even less really know what is means, or what to do with it. Curious? Read all about it

Studying applied Biologie is nothing like any other study. It is a combination of many different aspects , all supporting the subject biology, to make it into something more useful.

Just look at it, what is the point of knowing how a flower exactly grows, but not using that knowledge to change things in an ecosystem so that they can grow better? Applied biology is all about making combinations between knowledge and wisdom.

Before I started, I did not really know what it was all about. I had read the information about it and just the idea that nature and city can come together in one study made it so interesting for me. Because the study was all new, there were no examples of lessons, and they could not say what kind of things we would learn. So, the first day at school, I really found out what this study was for me. Now, almost a year ahead, I see this was just the right choice for me. I love to learn about plants, and you know why? Because when I learn something in the morning, I can go outside in the afternoon and see what I learned. I learn about what I see around me, and because of that, I see more and more things in nature that amazes me. And because of that, I want to learn more and more about it. It’s a circle that goes on and on and I’ll never stop learning.

Now, at this age, you have to start thinking about future. My school and study both encourages me to think about my future, and how they can impart with that. There are two different futures I think about. First of all, my own future. Who do I want to become, what do I want with my life? Second, is the future of this world and how I can be a part of that. I believe this world we live in today is slowly turning into one big mess. We spoil ourselves, taking the world for granted. It gives us everything we need, but people care about money more than they care about their own lives, or the ones of others. When I think about the second future, I hope me and my study can change a lot. I am not very optimistic when it comes to all these new technologies and improvements. I think my task is to make people see the problem. To make them see we are the problem of our own trouble. My study can provide a lot of knowledge about what is wrong with the world and how it effect all different kinds of ecosystems. I also think it helps me to gain a lot of wisdom when it comes to searching for solutions.

I hope this study will help me to find a good way to express my passion to others, and to let them see how important nature is, not only for me, but for all human kind.

Get away

Even 4 dagen relaxen in Rostrevor, Northern Ireland.

Walk with me

Omdat ik nieuwe bergschoenen heb die ik moet inlopen voor aanstaand weekend heb ik vanmiddag een poosje met mezelf en mijn muziek gewandeld. + mn nieuwe bergschoenen dus, waar het allemaal om ging.

Ik ben langs de vecht gaan lopen, richting oud zuilen, dus niet richting het centrum. En WO! Ik was echt, ECHT verbaasd over de schoonheid! Ten eerste het water wat waanzinnig mooi was. Ten tweede de soorten huizen. Heel erg luxe, hippe, enorme, designers huizen met enorm vette tuinen en een stuk verder op de heel erg schattige, knullige, mooie, oude huisjes, dicht op elkaar gepropt met tuinen vol wilde bloemen en steigers met vet mooie boten!

De natuur is betoverend! Weiland met daarin paarden, schapen en groepen ganzen. Kronkelende wegjes langs de vecht, met oevers met mooie waterplanten en schattige brugjes er over heen. Mensen op de fiets, in de auto, of net zo gestoord als ik met bergschoenen, zonnebril, makkelijke kleren en een tasje met alleen de nodige dingen : geld, muziek en water.

Ik wil het IEDEREEN laten zien! 2 uur wandelen was het. Maar uitzicht voor 5, en relaxtheid ten top! Kom met me wandelen!

DAAAAAAAAR IS IE DAN

Wat voor betere dag is er om de zon zo hard te zien schijnen als een dag als deze? De lente is begonnen, en met vele zonnestralen, verse bloempjes en zelfs al wat bloesem werd dit heerlijke seizoen binnengehaalt en verwelkomt.
Ook ik heb de lente verwelkomt, met een glimlach en een diepe zucht uit tevredenheid. Ik heb er naar uit gekeken, want de lente betekend een nieuwe kans om buiten te zijn en te zien. En nu mijn studie me zoveel leert over de natuur, is dat nog zoveel meer interessant.

Thuis in Utrecht doen we ( anna en ik) er ook alles aan om de lente op haar gemak te laten voelen, en we gebruiken de lente als excuus voor leuke dingen ( ik wel in ieder geval). Er groeien hyacinten, er staan tulpen in de vaas, we bakken een appeltaart met custard en we spelen en spelletje terwijl de paarse kaarsjes branden. ( ik had eerst mooie kaarsen geschreven, maar toen zei anna: neee, mooie kaarsen, dat klinkt als kerst, je moet zeggen, paarse kaarsen, paars van het lijden, dan kan je meteen een mooie link leggen tussen pasen en lente)


Lente, WELKOM

en dingen groeien.

volgende periode

Het vorige semester heb ik afgesloten met 23 studiepunten, waar ik toch behoorlijk blij mee ben. Het was een tijd vol stress en werken en ergeren, maar nu begint er weer een nieuwe periode en kan ik weer vol aan de bak. Afgelopen week vrij gehad, en ook deze week zeer beperkt school.
Dit nieuwe semester heeft alles te maken met grond en bodemanalyse. We duiken dus meer in de scheikunde en aardrijkskunde en daar heb ik best veel zin in! Er staan weer veel praktische lessen op het programma en ook excursies.
Zondag ben ik met Liedeke naar de Hei gegaan om grondmonsters te nemen, wat moest van school, want dat gaan we onderzoeken. De Hei is een super mooi stukje grond, en daarom zijn we daar helemaal heen gefietst (en het waaide ECHT wel hard)! Als echte bioloog in opleiding en geneeskundige-hopelijk-in-de-toekomst gingen we aan de slag.

er moesten 40 gaten in de grond gemaakt worden en dan de mooie grond eruit halen om die in een emmer te stoppen. dit was voor het gemende monster. 40 gaten is best veel. bij 12 vond ik het wel genoeg, de grond wordt toch niet gemengder dan dat ie al was.


ik was vet trots om het ongestoorde monster ( die je moest vangen door hem soort van uit te graven en met water bij elkaar te houden) zo goed in het potje te hebben.

vliegeren op die winderige zondag was natuurlijk superleuk!

Gister ook nog op excursie geweest, harstikke interessant, de grond bij kampen is ZO kleiig, dat het gewoon.. klei is! die je koopt! waar je potten mee maakt. zo uit de grond, zo kleiig. vet interessant. ook nog bij koetjes geweest, heel lief.

Ben benieuwd wat er nog meer gaat gebeuren dit semester.

Het is weer december...

De kou is altijd beter te dragen als er sneeuw is. Dan heeft het nog een beetje zin voor mij, die kou. Gister ging ik weer langs Mulan en heb meteen maar wat kiekjes gemaakt, want wat is er schattiger dan paardjes in de sneeuw? Juist, het mannetje dat zijn oprit aan het vegen was, die was nog schattiger. Hij vertelde hoe leuk hij het vond dat de paardjes er nu staan.

Mulan. Hij ziet er een beetje simpel uit, maar dat is ie opzich ook wel. Behalve als ik er op zit en een andere mening heb dan hem. Dan gaat ie ineens moeilijk doen. Maar zo in de wei is ie een en al schattigheid en onschuld dus.

Leuk he, hoe de sneeuw gewoon blijft liggen op die ruggen! Betekend dus dat die temperatuur- regeling heel anders gaat dan bij ons mensen. interessant om is uit te zoeken

Ik weet wat die damp iets is, maar heeft een leuk effect.

Toen mijn tenen eenmaal toch al bevroren waren heb ik meteen ook maar wat andere foto's gemaakt.

Hét hek voor hoekelum, prachtig. Speciaal voor alle mensen die de Edese mooiheid niet kunnen zien, of nog niet waarderen. Nu kan je niet anders.

Fijne Sinterklaas-avonden.

de foto

Mijn moeder heeft mijn blog gelezen, en dat betekend dat het tijd wordt voor weer een nieuw berichtje. Maar waarover? Het is niet dat ik niets beleef, ik ben de hele dag enorm druk. Het is dat ik graag foto's wil laten zien, want dat vind ik leuk, want ik vind foto's leuk. Maar tja. ehm, ja.

Ik laat deze foto zien. Het is een foto waar je eigenlijk niet zo veel aan kan zien. Ja, ik ben het, met een frons op mijn gezicht met een rugzak en twee wandelstokken, met een blauwe jas en enigszins nat haar.
Maar waar ben ik? Wat doe ik? Wat denk ik?

Ik zou kunnen zeggen dat ik in de bossen in Finland ben, dat ik daar al 3 dagen aan het lopen ben met mijn broer omdat we naar onze volgende stad moeten en dat ik denk dat ik me zorgen maak over de hoeveelheid eten die we nog hebben, die zeer klein is.

Ik ben benieuwd wat jullie denken.

Je mag het natuurlijk niet zeggen als je weet waar ik ook werkelijk ben en wat ik doe. Wat ik denk mag je nog steeds raden.

Lyd

Werkweek

"Ede jongens en meisjes, is één van de bijzonderste plekjes. Want weet je, er komen heel veel type landschap en grondsoort voor in een heel klein stukje. IN de voorlaatste ijstijd kwam er namelijk een Gletsjer en die gleed zo maar over ons heen. En daarom heb je nu het binnenveld, met het kampenland en het slagenland. KOm maar, dan fietsen we even 30 kilometer verder, dan begrijp je het wel."

"Kijk, en als je nu dan dit stofje bij dat doet, en het tien minuten laat staan kan je het carbonaat-gehalte in het water meten. En zo kan je dat ook doen voor Fosfaat, nitraat en het zuurstofgehalte. Ook de pH kan je meten en de temperatuur en de geleidingssterkte. Oke, jullie hebben tot half 4, dus ga maar aan de slag en vergeet niet je witte jas aan te trekken. Trouwens, doe ook maar je laarzen aan."

"Dit is dus de struikheide. Die lijkt op dopheide, maar er zijn verschillen. Net zoals er verschillen zijn tussen jacobskruiskruid en boerenwormkruid. Ook lijken ridderzuring en groote weegbree wel op elkaar, maar je kan duidelijk verschil zien. De ratelpopulier is zoals de canadapopulier, maar de bladeren van de canadapopulier zijn wat groter. En de grauwe wilg kan je ook goed onderscheiden van de schietwilg,want de grauwe wilg is wel wat grauwer van kleur, en die heeft ook haartjes. Dat is eigenlijk best logisch. En als je vogelkers ruikt, dan ruik je amandel. En watermunt ruikt naar munt ( lekker man!) en de vuilboom stinkt. En de Douglasspar zn naalden moet je eens fijnmalen, dan ruik je dat citroen een beetje. En de Vlier kan zomaar eens een plaag vormen als je em niet stopt en je kan ECHT alleen de besjes eten als ze helemaal rijp zijn, anders ga je hartstikke dood"

"oke, jij mag de takjes vasthouden en labelen Lydia. " Even later.."He takkewijf, kom is, ik heb een takje voor je."

verder is mijn hele klas verslaafd aan junglespeed en heb ik gewonnen met memorie. Kan het nog beter?

Tot snel!

Lyd

Fietsen

Het begon allemaal zo heerlijk.
In Veenendaal hebben we hulp gehad van een man die ons wel naar overberg wilde fietsen en vanaf daar hebben we door het Amerongse bos naar Amerongen gefiest. Wat een prachtig dorpje, en de zon die op ons scheen liet het allemaal heerlijk schijnen. We hadden er lekker de vaart in, en met onze MP3en uitgewisseld achter elkaar aan hebben we flink een stuk dijk overleefd. Dicht bij Houten gingen we zo hard, dat we een profie-wielrenner inhaalde. Hij haalde ons weer in, en vertelde ons dat we er een lekker vaartje in hadden. We haalden hem zelfs in! Hij vertelde ons dat hij naar BARCELONA ging fietsen, en ineens vonden we onszelf niet zo stoer meer om naar Dordrecht te fietsen. Hij heet Joop en hij vertelde ons dat we wel 22 km/h fietste! Dat is natuurlijk vet, en hij vond ons heel cool en stoer. Na de foto die we met hem maakte trakteerde hij ons zelfs op de pont! A real gentemen :) Wij gaven hem een gesmolten mars en daarna fietsen we vrolijk van elkaar weg. Het was leuk Joop te ontmoeten, ik hoop dat hij het leuk heeft inBarcelona.
Toen we in Gorichem aankwamen ( je zegt Gorkem, maar ik snap ook niet waarom) begon de ellende een beetje. We waren namelijk niet meer op het kruispuntenroutesysteem ( wat normaal gesproken heel goed werkte) maar het was lekker weer en we waren aan het chillen op het grasveld en met onze moeders aan het bellen in het gras dus we hadden nog niet door dat de ellende begon.
We hebben een beetje onze eigen weg gemaakt, en toen gebeurde het. de achterband van Mirjams fiets was plat.
MAAR. We konden hem plakken. Een lieve vrouw heeft ons geholpen, en na een was Jus D'Orange konden we weer verder. Dachten we.
Want, na 1,5 kilometer was het weer mis. Toen kwamen we er achter dat er een GAT IN DE BUITENBAND zat. Oei, dat is niet slim. De fiets hebben we achter gelaten en al onze zooi meegenomen en iemand achterop 20 KILOMETER naar Dordrecht gefietst. Zwaar! maar toen we over onze chagerijnigheid heen waren en we Roodkapje gezongen hebben en WAAR IK GA goed gezongen hebben en de route zelf gekozen te hebben en toen Anneke ons kwam ophalen waren we er eindelijk., IN het paradijs. met douche en eten ( frietjes!!!) en gezelligheid en koffie met melk en schuim en bedjes.... EN een nieuwe binnen en buitenband die Harco ( de uberman die alles kan) er wel op kon zetten. Wij gingen met gerust hard naar bed, om de volgende morgen weer op te staan en weg te gaan.
Goeie moed is haastig goed.
die heb ik zelf verzonnen, en het betekend dat je niet te goede moed moet hebben aan het begin.
na 2 Kilometer kwamen we er achter dat er een raar bobbeltje in de band was. WIj overal een fietspomp zoeken ( we hadden er zelf wel een maar die deed het niet) en na een half uur hadden we er een. maar het bobbeltje ging niet weg. Ook toen we weer terug fietste naar Anneke en we het daar gemasseerd hadden ging het niet weg. De bandmaat klopte toch niet helemaal....
KNAKEN.
DUs nu gaan we met de trein,
Jammer.
Maari k ben doodop van het gedoe en dus moeten we nu ook wel fijn met de trein.
En dan zijn we op vakantie in zeeland en gaan we zwemmen en komt het allemaal goed.

Wel jammer, want ik had graag op de zeelandbrug willen fietsen ..

FIJNE DAG.

In/out side

It's so nice and warm outside, I hardly am inside anymore!

And ...

There I go again!

Herman and Teun.

There is going to be a movie of it ( with more things in it) but my computer is So slowly and I need to convert the files and that takes for ever and I can't find a proper programme for that, SO.....

Take it or leave it.

Herman and Teun are two Pumpkins. I've been waiting for them, and from the very beginning from when they were very little, I took care of them. I am their mother, and I love it!

Herman was my first born, and you can see that, because Herman is Taller than Teun. On the other hand, Teun is a bit bigger. Like his leafes are a bit bigger, they grow a bit faster.

Teun and Herman came as a total surprise. My mother had some pumpkinseeds left from a long time ago when we ate pumpkin myself ( something I can never do anymore). As an experiment I put two pumpkins in some soil and gave them water. 4 days later, nothing happened yet. I wanted to give up and throw it all away. But the next morning, O, what I saw there!! Two little, cute, but beautiful pumpkin-beginnings.

And now look at it! They are ready to go into the wild, outdoors!

And I can't wait to see how they grow, day by day!

Close up.

Als SOG toch maar een blogje.
Deze keer wel HEEL dicht bij.
Dit is Teun de Pompoen

En dit is Herman. Ook een pompoen.


En ik ben in verwachting.. Van deze, en nog 7 andere Bonen en 2 Pompoenen!


Dit is een dode bij

En dit een dode vlieg

En nu zijn ze samen dood.

Dit is mijn scheikunde examen dat ik aan het oefenen ben ( behalve nu dan en de tijd die ik besteed heb in het maken van foto's )

En dit is mijn rekenmachine die me er bij zou moeten helpen ( maar het vaker toch moeilijker voor me maakt dan dat ik denk)

En dit is mijn oog die alle dingen ziet op een eigen manier. En niemand zal daar ooit achter komen en ik zelf zal ook het verschil niet weten met andere is dat niet raar?

En dit vogeltje zag ik met mijn oog. Een doodgewone mus, maar ZOO mooi!

En nu ga ik weer verder met leren.

Lydia