'Tot nog is!''

Ik heb een tijdje tegen deze blog aan lopen hikken. Vorige week was ik er mee begonnen. Ik wilde mijn 3 maanden stage samenvatten en alles opschrijven wat ik laatste tijd nu gedaan had en nog niet verteld. Het faalde, want er was te veel en ik wilde het niet saai maken.

Ik ben al 4 dagen weg uit België. Ik heb vakantie, officieel. Ik vind het niet heel leuk. Ik had liever nog in België achter een bureau gezeten met mijn collega's die zo leuk waren en waar het zo gezellig was. Ik had liever thuis willen komen bij Moniek, om verhalen te horen over de moestuin, de kat, of andere dingen. Om op mijn grote, koele bed neer te ploffen en te bedenken wat ik vanavond wilde doen. Ik had liever met mijn nieuwe Belgische vrienden wat gedronken en meegedaan met wat zij deden.

Mijn tas was ontzettend vol en zwaar. Mijn ouders hadden al een keer de gitaar en wat boeken enzo meegenomen, maar op de laatste avond werd ik nog overspoeld door cadeautjes waardoor ik ineens heel veel meer mee moest nemen. Kleren, zooitjes, Belgisch Bier, een mosselpot (waar je mossels in kookt, wat ik nog nooit gegeten heb, maar nu dus wel een keer zal moeten omdat ik zo'n pan heb), mijn lievelingsconfituur (rabarber-mango, door Moniek gemaakt) boekjes, blaadjes, laptop. Het was zwaar. Het voelde gek om weg te gaan. Niet dat ik nooit terug zou komen, maar wel dat ik er niet meer woonde. Met de fiets overal heen kon, mijn eigen leefwereldje had, mijn lievelingsplekjes.

Ik moet nog een beetje wennen aan het hele vakantie-idee. Ik heb afgelopen dagen genoten van heel veel mensen om me heen, en komende week gaat dat door, maar moet ik niet iets nuttigs doen behalve de was? Moet ik niet heel actief alles doen wat ik altijd wil doen als ik geen tijd heb? Of is het oke om niets te doen en moe te zijn?