"Ge bent een zotte trien"

Het gebeurt steeds vaker. Als ik op de fiets door de velden fiets en zie hoe de kolonie kraaien van de boom in het veld en van het veld in de berm vliegt terwijl ze hun karakteristieke geluid laten horen. Als ik even bij de schaapjes blijf staan en ze al blatend stapje voor stapje dichter bij zie komen en ik er eentje wel zn neus mag aaien maar niet zn vacht. Het gebeurt als ik dat gekke huis zie in die rare vorm vlak voordat de auto's op de grote weg met 80 voorbij komen razen. Toen bedacht ik me dat ik door dagdromen wel eens aangereden zou kunnen worden.

Nu ik zo veel alleen ben is er in mijn hoofd heel veel meer ruimte om te dagdromen. En niet alleen als ik op weg ben naar mijn werk. De laatste tijd zit ik steeds vaker achter de balie (wat ik erg leuk vind, omdat er de meest gestoorde mensen langskomen en die te woord staan is dan een leuke uitdaging) en dan kan ik achter mijn computertje zo dagdromen dat ik verbaasd ben dat ik toch wel de telefoon over hoor gaan.

Vandaag ging ik naar het zwembad. Ik had daar al over lopen dagdromen, dat ik daar heen ging. In mijn dagdroom was het een openluchtzwembad en ik had me met dit natte weer enigszins voorbereid op toch wel wat rillingen en koude voeten van het op de koude tegels naar het bad lopen. Maar toen kwam ik binnen. En zag ik een binnenbad. En kwam de geur van een binnenbad meteen ook binnen. Ik moest een beetje lachen om mezelf, dat het blijkbaar niet in me opgekomen was dat een bad ook binnen kon zijn, maar het nam wel een stukje stilte-voor-de-kou-spanning weg. 

Tijdens het zwemmen kon ik ook dagdromen, maar dat was wel moeilijker, omdat ik steeds om de spartelende mensen heen moest manoeuvreren. Nu vind ik zwemmen leuk, maar ben ik niet zo goed in rechte baantjes zwemmen. Maar iedereen was serieus, dus heb ik maar 1 keer dolfijn gespeeld.

Ik dacht na over dat ik de laatste tijd zoveel tijd doorbracht met mezelf, dat ik zoveel met mezelf praat, dat ik van heel andere dingen ben gaan genieten. Het is gek hoeveel je leert door het mee te maken. Ik dacht echt dat ik niet met mezelf kon opschieten als ik alleen mezelf had om mee op te schieten. Maar nu ik het doe, geniet ik er wel van. Klets ik wat tegen mezelf, dagdroom ik over alles wat ik zie en nog over veel meer dingen die ik niet zie en bekijk ik mezelf soms van buiten en zie dat ik er best wel eens gek uit zou kunnen zien als ik mezelf op de fiets tegen zou komen, al pratend met de wegvliegende kraaien en een hoofd dat lijkt alsof ze aangereden wordt. 

Uitzicht vanuit de Putse Moer, een ven waar je heerlijk met je voeten in kan staan en voor je uit kan staren.