Het gaat niet meer.
Ik denk na over het geen wat ik moet doen, maar zelfs dat is zwaar.
Ik kom niet meer uit mijn stoel.
Hij zit zo lekker.
En diep en lui.
En het is laat en ik heb de hele avond door de stad gelopen en liedjes gezongen en ik had al heel de dag op school rondgelopen en nagedacht weer na hele lange tijd en met mensen gepraat die ik lange tijd niet of wel gezien had en met moeilijke dingen weer en ik had al lang gereisd en nu moest ik ook nog terug fietsen naar mijn huis en dan plof ik neer op de stoel en pas toen kwam ik er achter hoe moe ik eigenlijk ben en nu zit ik dus vast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten