maandag 18 augustus 2008

Flevo

Met een hoofd dat nog maar 3 uur wakker is na 18 uur slapen, en een geheugen dat vol zit met allerlei leuke, maar ook moeilijke dingen ga ik nu dan toch beginnen met het schrijven van een blog over het FlevoFestival. Normaal gesproken zou ik echt alleen maar foto's laten zien, maar ik heb nu gewoon zin om jullie het hele verhaal te vertellen, of jullie het nu willen lezen of niet.
Flevo in het kort voor mij is 3 dagen muziek, vrienden, grappen, God, zingen, schreeuwen, dansen, mensen leren kennen, niet veel slapen, wel veel eten.

Flevo in het lang:
Donderdag. Het festival begon voor mij al op Woensdag. Dat komt omdat mijn pa en ma allebei medewerkers zijn en er al op woensdag moeten zijn. Ik heb die dag Rik leren kennen, de gekke presentator van de Subyard ( tent met gekke muziek). Ik besefte me dat het superleuk is om er al eerder te zijn, dus de woensdag was wel lekker, waarin ik ook nog geholpen heb. Natuurlijk heel vroeg naar bed gegaan, want er waren nog 4 dagen voor me, die wel eens wat minder slaap konden bevatten.
De Donderdag van flevo, dat geeft me altijd zo'n spannend gevoel van binnen. Dat gevoel dat zakt eigenlijk meteen weer als je 3 uur moet wachten op je vriendinnen. Je ziet om je heen overal mensen in de rij staan, op spullen letten, en vooral wachten. De organisatie was dit jaar iets minder goed geloof ik, er stond een enorme file voor de pakeerplaats. Ben er langs gefietst, na een kwartier stonden er nog steeds auto's tot aan de horizon. Voor mijn tentgenoten ( Sharon, Judith, Marjolein en Christien) was dat natuurlijk niet fijn, maar toen ik ze eindelijk kon zien, en wat van hun zware tassen kon dragen, waren ze ineens een stuk vrolijker.
Totdat het echt avond is, en het echte programma begint, zijn er nog genoeg dingen te doen. Tent opzetten, koffie zetten, grapjes maken, en natuurlijk lopen. Het terrein was echt best groot, en hoewel we echt heel dicht bij stonden in vergelijking, was het best nog ver lopen.
De avond begon met Starfield, een band uit canada met soort van rock. Niet heel hard, maar wel heel fijn, en met een goede tekst. Ik zag al die mensen, en het gevoel van eenheid was er. Al die springende mensen.. Ik werd er blij van. De avond ging verder, maar ik moet eerlijk vertellen dat ik niet meer weer welke bands kwamen. 's nachts was er in de Subyard nog wel the gentlemen, waar ik HELEMAAL uit mun dak ben gegaan. lekker gedanst, echt, alsof het me helemaal niets uitmaakte. En dat gevoel heb ik veel meer gehad. Dat het me niets uitmaakt. Hoe ik er uit zie, hoe mensen over me denken, hoe laat het is, wat ik eet.. En dat is best fijn, Want het is geen onverschilligheid, maar meer een soort van: wat doet het er toe gevoel:)
Deze nacht heb ik het meest geslapen: 8 uur.

vrijdag: na lekker geslapen te hebben, begonnen we aan onze eerste flevotraditie: Haar wassen met koud water. Het was, zoals verwacht, koud, maar opfrissend. Toen gingen we naar Morning Devotion. Zingen, en luisteren naar Edwin, een jonge man uit de derdewereld. Hij was eerst arm en niets, maar Compassion heeft hem geholpen. was wel een aangrijpend verhaal. Maar ook heel mooi. Hij vertelde over dat je gewoon heel dankbaar moet zijn. Voor alles. Als je daar over na denkt, dan is dat echt heel veel. Dat was wel fijn. Wat ook heel fijn was, was Tangarine, een band van 5 jonge mannen, die echt bluegrass muziek maken. http://www.youtube.com/watch?v=unhgQCH1O74&feature=related ze hadden hun vrienden meegenomen met Banjo, contrabas, drums, mandoline, piano en dobro. een groot feest.
Én nu komt iets, wat echt Heel leuk was: de soundcheck van Salvador. Normaal is dat niet heel bijzonder, maar wel als je backstages mag. Dat was heerlijk. Lekker lachen met de bandleden, en dansen natuurlijk. En uitkijken over het grote grasveld en al dat water, met de mooie wolken erboven. Nog even met iedereen op de foto, en toen door naar NewWorldSon. Dat is echt heeel goeie muziek. Om helemaal uit je dak te gaan http://www.youtube.com/watch?v=hqmZNzWnYCY&feature=related dit nummer hebben ze ook gespeeld, en dat was kicke!
Lekker in het zand zitten., Het staat niet in het programma boekje, je hoeft er niet voor in de rij te staan, en het kan altijd! Vooral als de zon vrolijk straalt, er op het quence stadion lekkere muziek draait, vliegen de uren op het strand zo voorbij. Zwemmen in je kleren gaat ook heel makkelijk. Gewoon even lak hebben aan het feit dat je dan nat wordt. Het weer was trouwens ongelofelijk lekker, de hele tijd.
Wat heb ik nog meer gedaan? Gegeten, geinprviseerd met spekjes, Knakworst gegeten, onze buren ontmoet, gedanst, ( discodansen is dus helemaal niet moeilijk hea, daar hebben we beelden van). Genoten van The gentlemen op Xnoizz akoestisch achter een glazen scherm..
Nog lekker bij de tent gezeten, en toen.. Naar Salvador! Lekker dansen. Eerst stonden alle mensen om ons heen nog stil, maar bij het laatste nummer zat iedereen te swingen, wat zag dat er heerlijk uit! http://www.youtube.com/watch?v=SP4v3KV4Hos&feature=related
Geslapen: van half 4 tot 9.

Zaterdag: je kan je voorstellen dat ik best moe was toen ik wakker werd. Heel moe zelfs. Deze ochtend heb ik eigenlijk niet zo veel gedaan.. Geslapen op het strand. Dat was wel lekker:)
Toen gezwommen met Marjolein. Eerst was het wel koud, maar na een kwartier lekker doorzwemmen was het wel te doen.
Deze middag heb ik gevuld met gezellig praten, lekker zwemmen, en gewoon chillen. Dat was echt fijn! Ik was wel al best moe, maar we moesten door. Naar Anderson, naar Ruth, naar the Gentlemen, naar Früstuck. Marjolein en ik hebben daar echt van genoten. Het was best harde muziek, maar de zanger had echt een enorm brandend hart voor Jezus, en dat was heel mooi. Hij zong een lied over dat Jezus ons kwijt is geraakt, en dat Hem heel veel pijn doet. De zanger was daar ook door aangedaan. In zijn lied schreeuwde hij het uit, zelfs zonder microfoon kon iedereen het horen. Ik werd daar wel stil van.
Toen, om 2 uur nog Ruth. Ik was moe, en had het koud, maar Marjolein en ik zijn toch nog gegaan. Met lekker wat dansen en springen kregen we het lekker warm. De mannen waren echt heel goed, en we hebben een fijne tijd gehad. We gingen terug naar de tent, waar de rest van de meiden de warmte van hun slaapzak opgezocht hadden. De buren waren nog wel wakker en hebben lekker gekletst met Frank, Melani, Daniël ( keer 2) Iwan en Robert ( je zegt Robbert, waarom weet ik ook niet). Niet geslapen, maar wel vrienden gemaakt, het is maar wat je belangrijker vindt..'s ochtends heeft Frank voor ons thee, koffie en geroosterdbrood gemaakt, wat natuurlijk HEEL chill was. Maar het was zondagochtend, en dat betekend Outburst, opruimen en naar huis. Dat maakte me niet zo vrolijk.
De ouburst was niet heel bijzonder, maar voor mij toch best aangrijpend. Ik besefde me hoeveel leed er is.. En hoe moeilijk wij daar eigenlijk mee kunnen dealen. Ik moest denken aan André Solinger, die heel plotseling overleden is. Die 3 kids en een vrouw achterlaat. Ik moest denken aan verbroken relaties, oorlogen en leugens. Tijdens het lied: god zegent ons was dat. Het was zo dubbel. Aan de ene kant gewoon veel verdriet dat in me zat, maar aan de andere kant zo het gevoel dat God er echt is, en je troost. Ik lag daar in het gras, en wist gewoon niet wat ik anders kon doen dan gewoon luisteren naar de wind, naar de mensen die opstonden, en naar de stemmen die naar de hemel opstegen, en ook mij zegende, en de mensen om mij heen. Het was een mooi moment. Dubbel.
De uren daarna was het stom. We moesten opruimen en afscheid nemen. Dat is nooit leuk. Maar gelukkig woont iedereen op dezelfde aarde en kunnen we allemaal dezelfde taal spreken, dus elkaar echt verliezen doe je nooit.
Natuurlijk was dit niet heel mijn flevo, maar meer vertellen zou saai worden geloof ik.
Vrede voor jullie
Lydia

5 opmerkingen:

Unknown zei

saai? hah erg leuk geschreven klinkt echt geweldig in iedergeval.

Marjolein zei

Oeeh fijne samenvatting
duidelijk dat ik dat discodans filmpje snel wil zien!

Bless
xx

(hahahah ik was alweer vergeten dat die jongen johan heette, heb jij nog meegekregen waarom ik het met daniel en weetikveel wie opeens over bubblegum had, ik weet het niet meer en ik vraag het me heeeeel hard af eigenlijk..:P)

Anoniem zei

ik geloof dat het niet saai zou worden als je meer schrijft, je schrijft erg goed.
Flevo was super. (Was je niet bij Tim Hughes?)

Anoniem zei

Heey meis,

Het was weer top, al waren er organisatorisch nog wel wat mankementen.

Ik vond het leuk je ook nog even te zien! ik ga morgen mijn zondag verhaal maar eens schrijven. Zit nu met mijn laptop op mijn bedje, moet Flevo een beetje bekopen maar WHO CARES :P

Lydia zei

ik was wel bij TIm huges, maar dat vond ik helemaal niet zo goed.. Dus tja, dat vergeet je dan weer snel.
Maar sommige dingen kloppen niet qua dagen..Ik ben gewoon vergeetachig, Maar daar gaat het dus ook helemaal niet om.

OKe, fijn dat jullie het leuk vinden, en fijn dat jullie ook van Flevo genoten hebben
Liefs
Lydia