Sunday lover

Het komt, door mij drukke bestaan, tegenwoordig niet zoveel meer voor, zo'n zondag als deze. Natuurlijk is elke zondag een beetje hetzelfde, omdat ik me altijd soort van brak en uitgerust tegelijk voel, maar deze zondag gaf me een soort gevoel van : ah, lekker weer zoals vroeger.

Na de kerk pannekoeken gegeten met M. en A. terwijl er goeie grappen, mooie gedachtes en fijne woorden werden uitgewisseld terwijl de zon hard haar best deed er wat moois van proberen te maken. ( dat lukte goed overigens)

Daarna naar huis om mijn papa, mama, grote broer,vriendin van grote broer en kleine broer over te halen om naar buiten te gaan (want de zon was zich nog steeds aan het uitsloven) en zijn toen op het Wekeromse zand uitgekomen. Heerlijk! Dikke trui aan, muts, handschoenen, stevige schoenen, lekkere sjaal en gaan! De wind in m'n gezicht, uitkijkend over de zandvlakte en de mooie bomen aan de zijkant, op zoek naar een mooie klimboom. Bij het vennetje nog gezocht naar zonnedauw( want met werkweek hadden we die gevonden) maar helaas niet gevonden.

Mooie bomen uitgezocht om een potje fanatiek boomtikkertje te doen en flink te lachen.

Fijn naast mama lopen terwijl we de mooie wolken bewonderen die de mannen zo op de wolken van independence day vinden lijken.

Diep en hard duiken in het zand om zo cool mogelijk de frisbee te vangen en er later achter komen dat dat duiken helemaal geen zin heeft, maar dat het best leuk is om zonder echt een rede te hebben in het zand te vallen en net niets te breken.

Natuurlijk mensen van de kerk tegen komen, want zo werkt dat op zondagmiddag wandelen. Kort stichtelijk praatje maken, maar dan vooral weer verder lopen om zelf van de natuur te genieten.
Heel eventjes legertje gespeeld, maar er waren niet echt heuveltjes om achter te verschuilen en papa en mama konden ons nog steeds zien, dus daar was de lol ook snel van af.

Uitgeput weer bij de auto aankomen, want rennen in mul zand is best vermoeiend, hoe leuk het ook is. En de wind en de kou maakt je ook altijd een stuk moeier aanvoelen dan dat je bent.

Na het eten fijn club gehad, waar we programma gemaakt hebben en waar ik tot de realisatie kwam dat we best een fijn clubje zijn!

Ik kan genieten van zo'n dag als deze, waarbij er in je achterhoofd een gedachte zit die zegt : zou je je tijd niet beter kunnen benutten?. maar de stem die roept : je houdt van mensen, ga naar buiten, ontmoet mensen, doe fijne dingen"is altijd een stukje sterker. En daarom voel ik me nu zo fijn, omdat het zo goed voelt om met mensen te zijn waar je van houdt. Wat klinkt dat lekker afgezaagd. maar zo mag het dus ook zijn en zo simpel kan het dus ook zijn.

Dit gevoel ga ik bewaren voor de week,

succes ermee!