Het is rustig hier. Mijn koffer is ingepakt. Het lijstje is afgestreept en ( bijna) alles zit er in. Ik heb telefoonnummers genoteerd van mensen die ik wel wil zien ( en dus bellen) en ik heb nog wat mailtjes de deur uit gedaan om dingen te regelen.
Ondertussen is het een chaos in mijn hoofd. Ik bedenk me dat ik misschien voor school nog wel wat dingen inleveren moet, en dat ik dat het beste nu kan doen ,want om het in Amerika te doen zonder pappie erbij lijkt me niet zo handig ( Ja, ik gebruik mijn papa voor officiele dingen regelaar. Heel handig, efficient en leuk).
Misschien moet ik dat soort dingen eerst doen voordat ik mijn berichtje verder typ. Maar ik kan niet stoppen. Het gaat maar door. Ik wil eigenlijk nu al slapen, want dan is het sneller morgen ( vroeger vertelde mijn moeder dat altijd en ik geloof er nog steeds in) en dan kan ik sneller weg en ben ik sneller in Amerika.
Er zijn zoveel dingen waar ik naar uit zie!
Ten eerste Jessica. Zij, mijn lieve, geweldige supergoede vriendin die ik al een jaar niet meer gezien heb, maar waar ik wel het hele jaar continu brieven mee geschreven heb. Om haar weer te omarmen, dat wordt geweldig. Om gewoon weer met haar te kunnen praten, haar lag te horen en om weer te dansen in de auto of in bed. Om snachts nog wat te kanen en dan stiekem toch nog even naar buiten om frisse lucht te halen. Om overal heen te gaan waar de auto ons brengt en om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik heb er Zo verschrikkelijk veel zin in. De afgelopen week ben ik bij de gedachte aan dit alles al in tranen geschoten, en ik denk dat als ik me eenmaal in dat vliegtuig begeef, dat het dan ook wel nat zal worden op mijn wangen. Ik heb nog nooit iemand zo erg gemist.
En niet alleen Jessica, maar ook VELE anderen zal ik zien. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het zal zijn, hoe heerlijk, en hoe hard het weer zal worden om weg te gaan. Daar ga ik overigens nu nog niet aan denken, dat mag niet.
Er zijn al aardig wat leuke plannen, en ik ga jullie ( natuurlijk) proberen op de hoogte te houden van het alles. Lees het maar als je het leuk vind
Dit is de foto van mijn visum, grappig he. Het leek me wel leuk om een foto van Amerika te laten zien, maar die staan allemaal op de laptop. Dan deze maar.
Leuk he, hoe alles is verandert...
Lydia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten