dinsdag 26 juni 2007

Zij,

De week is bijna voorbij,
de toetsweek nog niet.
Maar ik kan het echt niet laten.
--------------------------------------------------------------------------------------

Een koud, onbehaaglijk gevoel. Een rilling, een schok. Totale eenzaamheid. Zo nutteloos voelde ze zich. Alles, overal, iedereen. Niets van goed. Alles was zwart, grauw, nat. Nat van verdriet. Verdriet om zichzelf had ze. Ze wist wel hoe ze echt was, maar alles in haarzelf wees de andere kant op. Nutteloos, dom, stom, lelijk, achterlijk, lui, dik, zwak. Vooral zwak. Té zwak vond ze zichzelf om op te geven bij iets dat nog maar net begonnen was.
Alles wat ze om zichzelf zag was zwart, en vaag. Niets meer dat grijze wolken, dreigend boven aan de hemel.
Totaal verlaten en leeg. Koud en alleen. Er was geen warmte, geen behaaglijk gevoel zoals je dat kan hebben op een koude winterdag bij de openhaard. Niemand leek om haar te geven, niemand toonde enig medelijden.
En dat liet haar zo huiveren, zo afsterven. Nergens om haar heen had ze warmte die ze elk moment kon vastpakken. Er was geen warmte die haar zacht lieve woordjes fluisterden en over haar hoofd streek. Ze had hem wel gezocht, maar ze kwam er achter dat ze hem hier niet kon vinden. Niet in de kille, kale huis. De enige warmte die ze voelde waren haar dekens en kussen om haar heen die haar tranen zorgvuldig opvingen. Als ze haar ogen dicht deed, voelde ze even, heel even, de warmte die ze zou willen voelen, liggend in iemands armen. Maar die was er niet.
En daardoor, door die intense verdrietigheid en totale eenzaamheid begon ze van alles te denken. Dat haar leven geen zin mer had, dat ze net zo goed zou kunnen verdwijnen in het niets. Het zou alleen maar beter zijn. De wereld, iedereen en alles zouden alleen maar voordeel hebben als ze weg was. Er zou toch niemand zijn die haar zou missen.

Door alle verdriet, en wanhoop, en door alle loze gedachtes ontstond het. Ze kon er niets aan ontkomen. Het kwam binnensluipen. Haat en woede dronken diep in haar hart en verduisterde de nog kleine plekjes licht. Haat. Voor alles. Voor de wereld. Ze zou hem in elkaar willen trappen, hem verbranden. Har gedachtes sloegen op hol. En de woede tegen de wereld liet haar ineens opschrikken.
En ineens zat ze daar weer, in haar kamer, op haar bed, met haar boek op haar schoot. Ontsnappen kon ze niet, alleen weglopen. Maar hoe lang houdt ze dat nog vol?
Lydia

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Lydia
je schrijfstijl is best veranderd de laatste tijd, totzover ik daarover kan oordelen aangezien ik niet zo heel veel verhalen van jou lees/gelezen heb..
Maar het is echt super goed!!

Kweet best dat jij je gister stiekem echt zo nutteloos/zwaak/... voelde, maar niet de hoop opgeven ea meis, samen lukt het ons best!:)
You're not alone, want ik ben er voor je, en God natuurlijk ook, die wil jou elk moment van de dag warmte geven en naar jou luisteren, jou in Zijn armen nemen..
Hug!!

Lydia zei

ah
lieve marjolein:)
ik houd van je echt.
het gaat nu ook al beter met me..
ik heb het niet zo koud meer:)
bedankt dat je me nu al zo door een reactie al warmte geeft:)
liefs

Anoniem zei

heelveel succes met je toetsweek
het is maar een week dus het is zo weer voorbij(Y)
heel mooi geschreven zoals gewoonlijk;)

liefs bart

Supermaver zei

Euh... Als je dit al schrijft tijdens een toetsweek, ben ik erg benieuwd naar de verhaaltjes tijdens het examen over een paar jaar. (-:
Dan gooit de hoofdpersoon waarschijnlijk met nucleaire bommen.

Anoniem zei

Hee lied!

gaat het egt over jou in dit verhaaltje??:( ikkuhm.. sta er paf van zeg maar.. als dit allemaal in jou omgaat dan moet je maar gauw weer eens langskomen.. je weet dat je altijd welkom bent he! gelukkig zie ik je zondag weer! en nouja.. al ben ik gene jongen wat je misschien zou willen;) ik wil je best wel in mijn armen sluiten.. ik hoop dat je weet dat je altijd op mijn kunt rekenen! anders zeg ik het nog ff een keer! en nog een keer! en zo vaak als je het maar wilt horen! uhm.. ik weet niet wat anders te zeggen..
zwoeg nog ff goed door de toetsweek heen! of is die al afgelopen? ennuhm.. dan is er lekker geen school meer:) en dan kom je extra vaak langs enzo.. en dat word dan dik gezellig.. enuhm.. nou ja ik hou van je! en God doet dat ook! onthoud die tekst van Stellar Kart maar: Someone loves you even when you don´t think so don´t you know you got me and Jesus, by your side through the fight you´ll never be alone on you own, you got me and Jesus! ja moet je egt doen! ennouja tot zondag! ik heb er zin in! lekker lol maken!:>)

liefsxx houvanjou!

Anoniem zei

Hej lydia!
Toetsweken zijn stom! Ook al vind ik ze leuk, uit mijn scriptie bleek ook dat de meesten toetsen stom vinden! Maar goed, je moet nog even door. Het schip is nog steeds niet gezonken, De Kapitein (GOD) en zijn matroos (Lydia) zitten nog steeds op het schip. Hij kan natuurlijk zinken, kijk maar naar de Titanic maar dat is bij jouw schip nog niet het geval! Nog even alle zeilen hard aantrekken om de zware storm te doorstaan! Zet hem op Lyd!
Kus Ruben
ps. Tis misschien vaag maar Lydia begrijpt het! (hoop ik)

Lydia zei

lieve mensen,

ik ben diep geraakt.
hoe zwart die letters ook zijn, er verschijnen overal ineens hartjes op het beeldscherm.

ik schrok wel een beetje.. ik voelde me wel een beetje zoals het meisje, maar ook weer neit zó erg.. ik dacht dat jullie het misschien wel door zouden hebben.
in ieder geval heel erg bedankt, jullie laten me stralen!!
liefs
lydia