1 maand

Het eerste wat ik doe als ik thuis kom is lekker de kachel omhoog doen, het water opzetten voor thee, wat lichtjes aan en altijd wel een kaarsje. Dan leg ik mijn schoenen waar ze horen, gooi mn tas ergens in het midden van de kamer en kijk dan tevreden om me heen. Dit is mijn huisje. Voor een maand nu al. Wat gaat dat wennen eigenlijk snel en langzaam tegelijk. Snel omdat ik de weg nu weet naar mijn huis en de volgorde van de winkeltjes al een beetje uit mijn hoofd weet. Snel omdat ik eigen maniertjes heb gekregen, zoals deze boven beschreven, en een chille manier om snel eten te hebben. Het gaat ook langzaam, want ik vind het nog lastig hoe dat nou zit met geld, en de dingen die Anna en ik delen en hoe dat zit en ik moet constant nadenken van, hoe ga ik dit doen, wanneer kan ik dat doen, als ik nu eerst daarlangs ga, ik heb dat nog nodig. Het gaat langzaam, want boodschappen doen is nog steeds ongelofelijk leuk, zelfs op een avond als deze waar ik pas om 7 uur thuis was en nu net 10 minuten terug ben van boodschappen doen. Het voelt zo goed om mijn Ah-bonuskaart langs de blieper te horen en mijn Lidl-tas vol te stouwen met eten waar ik van genieten ga. Vervolgens zet ik dat allemaal in een Excel bestand, voor zover ik het niet vergeet. Het is allemaal nog zo leuk. Dat kan vast niet voor lang blijven, eht gaat vast snel vervelen.

Al een maand op kamers en al 6 maanden aan het studeren. Dan denk ik maar aan 1 ding:

Leven.