Wat kan je allemaal doen in zes maanden?
Nu ik voor me uit staar door de deur, naar een zonnige tuin, met af en toe nog was sneeuwvlakken, bedenk ik dat je best heel veel kan doen in zes maanden.
Vandaag is het zes maanden geleden van Vijf Oktober, je weet wel, die dag dat de De Leurs er niet meer waren. Het is opvallend hoe goed ik me dat kan herinneren. 7 maanden geleden, september kan ik niet zo goed meer voor de geeest halen, en 5 november komt ook niet echt op me over als een belangrijke dag. Maar vier en vijf oktober zullen denk ik altijd een belangrijke tijd voor me zijn. Net zoals 4 en 5 mei, das ook bijzonder.
Alsof het al aanvoelt als 6 maanden? Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet antwoorden. Ik denk dat het langer klinkt dan dat het is, een half jaar. de laatste weken zijn best in een vaart geweets, en daarom denk ik dat ik een mand of 1,5 achter lig op het werkelijke schema. Ik denk dat het goed is als de tijd snel gaat. Ik voel me soms af en toe zelfs druk. Dat ik dingen gedaan moet hebben, en afspraken heb, en dat ik dan niet eens meer tijd heb om te was te doen, of mn kamer op te ruimen. Het voelt wel goed.
Tijd is toch een raar iets. Toch ook als ik nadenk dat ik dan volgend jaar 18 word. Aan de ene kant voelt het aan als "eindelijk" maar aan de andere kant denk ik ook, HUH? wordt ik nu al 18, wat gaat dat toch snel! Ik kan me nog herinneren dat ik zo graag ouder wilde zijn, 18 ofzo, en dat ik dan echt een cool leven zou hebben. Maar nu word ik achtien (!) en het lijkt net alsof ik niet door heb dat ik misschien toch echt wel vrouw, of mens, of volwassene word. Het klinkt dramatisch, maar ik denk dat mijn zelfbeeld een beetje moet veranderen. Want ik zie me zelf niet opgegroeid..
Ach, gedachte!
Laten we denken dat we al over de helft zijn..
Lydia
1 opmerking:
Ik heb soms nog het (prettige) gevoel dat ik nog 17 ben, en dan realiseer ik me opeens dat ik al 38 ben, en nog niet vol volwassen, zeg maar. En soms voel ik me 80, maar dat voelt dan weer niet prettig. En ook nog steeds niet vol volwassen.
Tijd is idd raar. Iemand zei eens: de tijd vliegt niet, wij vliegen. Als je je (ongewild) verveelt, of ziek bent, ik noem maar wat, merk je dat dat wel waar is, want dan kun je opeens niet meer vliegen.
Succes met de laatste maandjes, jullie zijn al 'bijna' weer thuis, en dat moet ook wel weer een heel raar gevoel zijn!
Mooie verandering trouwens van je blog!
Groetjes, liefs,
Lydia
Een reactie posten