zaterdag 14 februari 2009

Veel te veel leeswerk voor binnen 10 minuten.

Soms zijn er dagen die ik gewoon vergeet. Dat is vervelend. Mensen vragen me dan, How have you been? En dan moet ik helemaal na gaan denken wat ik deze hele week voor spannende dingen gedaan heb. Die spannende dingen komen dan meestal niet in me op, want leegte vult mijn hoofd makkelijker de laatste tijd dan drukte, en bezigheden. Het is makkelijker voor me nu om aan niets te denken dan waneer dan ook in mijn korte leventje. Nu ik daar nu zo'n beetje over na denk, mag ik dat wel misschien als een geluk beschouwen. Leven is een druk iets, en zeker als je in Nederland woont, en naar school gaat, en een baan hebt, en een vriendengroep moet onderhouden. Dan zijn er niet echt vaak momenten dat je aan niets denkt, en dat dan ook nog niet eens doorhebt ( ik heb ervaring). Maar nu hier zo, zit ik soms een uur voor me uit te staren, en na dat uur ben ik alles totaal vergeten. Hoe ik daar kwam, waarom ik besloten heb dit te doen, wat er in een uur zo al gebeurd is hier, en meer van dat soort dingen. Vervelend, maar gratis.

Afgelopen week was het een week die langzaam ging. Niet omdat ik niets te doen had, maar vooral omdat ik veel te doen had. Ik weet het, dat bevat helemaal geen logica, maar toch ga ik het uitleggen. die nietsdoen uren gaan altijd heel snel, en een leuke gebeurtenis neem ik zo in me op, dat het eigenlijk helemaal niet zo snel gaat, gewoon omdat ik er zo van geniet.
Ik ga jullie nu gewoon vertellen wat ik deze week gedaan heb, omdat er zoveel leuke dingen in zaten. Als je dit niet wilt lezen, prima.

Ik kan me alleen herinneren wat ik vanaf dinsdag heb gedaan, dus dan begin ik daar maar.
Dinsdag om half 10 moesten Josse en ik bij het science museum zijn. ( ik heb daar nog steeds geen nederlandse vertaling voor gevonden, maar ik geloof niet dat dat nodig is) Het was onze tweede keer, en gelukkig kwamen we nu wel op tijd( vorige keer kwamen we in een file ( k wilde verkeersopstopping zeggen, gewoon omdat het zoveel op Trafficjam lijkt..) dus kwamen we 20 minuten te laat. Dat blijkt dus helemaal niets uit te maken, net zo min als dat je te vroeg komt.
Ik had er erg veel zin in. Ik bleek een andere plek te krijgen, want ze gingen nog iets toevoegen. Ik zat nu naast de muur waar ze het een en ander over water in flesjes hadden. HEEL interessant. Ik kan jullie wel heel veel feiten gaan vertellen over water filtratie, water recyling en waarom je geen water in flesjes moet kopen, ( stiekem vind ik het heel stoer dat ik dat allemaal weet) maar Zo interessant is het nu ook weer niet. Goed, ik had dus plezier met kids, ouders, en leraren tot ongeveer half 2, waarnaar Josse en ik vrolijk weer naar huis reden. Die middag heb ik waarschijnlijk gitaar gespeeld en gezongen, gecomputer ( Facebook, mail, blog, facebook,) en wat gegeten.
een keer in de twee weken gaan Josse en ik op dinsdagavond naar de source, want dan is er een HYOT ( Homeless Youth Outreach Training)( ik heb er maar even een afkorting van gemaakt, anders duurt het zo lang). We leren daar hoe we homeless moeten zijn. haha, nee, daar zou ik niet een cursus voor nodig hebben. We leren daar over wat voor mensen het zijn, wat ze missen behalve een huis om in te leven. Ze zijn "thuisloos" en niet altijd " dakloos". Het is goed om daar te zijn, en in een aantal weken/maand gaan we ook de straat op om een vriend en een stem te zijn voor de jongeren op straat. Daar met die training ontmoeten we leuke mensen, dus mijn vrienden groep begint zich uit te breiden nu.
Om 10 uur zijn we terug, praten we wat na en dan ga ik naar mijn kamertje. Lees " Nooit Alleen "van Adrian Plass, schrijf in mijn dagboekje, zeg een gebed, en pak dan de trein naar dromenland.
Woensdag meteen na ochtendgebed ga ik naar de Lilly's om op 1 van hun 4 kids te passen. Het buurmeisje ( 2 jaar) was er nu ook, dus dat was gezellig. Een ochtendje met totters, eten overal, computerwerk voor school, en een hoop gelach.
Om half 1 ben ik thuis, waarna ik een broodje smeer, of een eitje bak, of wat dan ook, wat op de computer rond neus, en om 2 uur mijn kleren weer aan trek om naar school te gaan. School is een half uur rijden met de auto .( kan je je toch niet voorstellen in Nl, in Ede wonen, en naar school gaan in Arhnem..Gelukkig is het maar 1 keer per week) IN de les krijgen we ons werk van vorige week terug, hebben we meestal een gezamelijke opracht waarin je posters enzo moet maken over IETS, en aan het eind krijgen we een nieuwe opdracht als huiswerk. Ik heb 1 maatje in de klas, waar ik het wel mee kan vinden. Het is eigenlijk niet echt school, want ik verveel me er niet, hang er niet rond in tussenuren, doe niet vervelend tegen leraren, en het is niet groot. Maar, ik heb wel wat te doen, dus dat is goed.
Half 5 zijn we thuis. Eten is om 6 uur, en om kwart voor 7 vertrekken Abby en ik ( soms ook Josse) naar Verve, de jeugdgroep vanSubstance church waar ik regelmatig heen ga. Het is super. Vette mensen, lekkere koekjes, vette spelletjes, goede praatjes, fijn bidden, goed praten. Heerlijk. en vrienden!
Woensdag is gevult.
Donderdag. Na het ochtendgebed ( wat ik de hele week trouw bezocht had!!) snel weer mijn bedje in gedoken, om er om half 11 weer uit te springen, met een gezicht dat er op dat moment ECHT niet uit ziet. Goed, om 2 uur zijnwe bij the source, en daar doen we werk, en eten koekjes, en kijken kongfu Panda ( oke, Hij is leuk Lein!) Bij vijf naar huis, 6 eten.
IN de avond ( als ik niets te doen heb) Hebben we in huize Holland een favo bezigheid: Monk kijken. Een geniale detectiveserie over Adrian Monk, die vrees heeft voor vuil, mensen, en melk. Geniaal slim is ie, maar ook geniaal gestoord. Geweldige serie, waar we allemaal verslaafd aan zijn. Ik kan me niet zo goed meer herinneren wat ik precies gedaan heb op die donderdagavond, maar ik gok erop dat het Monk was. Owja, ik weet het wel zeker, want ik had biscuits gebakken die we van the source gekregen hadden.
11 uur, Nooit alleen, dagboek, gebed, dromenland!
Vrijdag, een genial dag. Wat ik namelijk op vrijdag deed was allemaal heel erg leuk!
In de ochtend ging ik met Mama, Lois en Julia naar een toneelstuk van Helen Keller. Ik weet niet of jullie haar kennen, maar ik eerst niet. Zij werd op jonge leeftijd doof en blind, maar door Anne nogwat, die haar discipline leerde en nog veel meer, begon ze te begrijpen dat dingen een naam hadden, en dat zij kon praten. Helen heeft boeken geschreven, en uiteindelijk dus net zoals ons able to talk. Het was een erg bijzondere tentoonstelling, heel goed. Heerlijk om goede acteurs te werk te zien!
Meteen daarna werd ik afgezet ( afzetters!) bij het science museum, want er was een nieue tentoonstelling: goosebumps, the science of fear. Ik schrok me het apezuur toen ik al die duizende kindjes zag krioelen in de plek waar ik zo graag even rustig in mn eentje door heen wilde lopen. Mensenkinderen, ik wist niet dat er zoveel mensen in zo'n ruimte paste. Josse en Ik hebben ons toch vermaakt met angst, en al dat soort dingen.
In de avond ging ik met een vriend van me naar een theatervoorstelling van het bedrijf van zijn broer: YEllowtree theater. Daar speelde het toneelstuk Sylvia. Een hilarisch toneelstuk over een echtpaar. De man koopt een hond en noemt haar Sylvia. De vrouw wilt dat natuurlijk niet ( de hond wordt gespeeld door een vrouw. ze kan ook praten, maar heeft ook hondentrekken, HEEl grappig) de man wordt helemaal verliefd op zijn hond, en het huwelijk lijkt vast te lopen. blablabla er gebeurt heel veel, mar aan het eind kiest de man voor zijn vrouw, maar de vrouw wilt de hond dan toch wel, en zo leven ze nog lang en gelukkig. Geniaal. FIjne avond gehad, veel leuke mensen gesproken. Had aan het eind van deze dag Echt even een spierontspanner bij mijn wangen nodig, want die glimlach wilde maar niet weg.

Zaterdag heel lang geslapen.
In de middag met Mama en Diana ( als je het zo schrijft) naar een trpische tuin geweest en de dierentuin. Ik zou wel de hele dag bij die dieren kunnen zijn. Schattige aapjes, en enorme gorilla's, ee depressieve leeuw ( zo zag ie er uit) en miss Zoo ( een leeuwin die de hele tijd mooie poses aan nam om op de foto te kunnen). Meneer en mevrouw zebra, met de buren meneer en mevrouw giraffe, met hun kleine ( enorme!) kind. Meneer en mevrouw buffalo, die enorm saai waren. Meneer tijger, linx en sneeuwvos.. We hebben het gezien. Dieren zijn gewoon geweldig!

Oke, ik begrijp dat dit wel heel veel leeswerk is. Maar ik wil nog ECHT even iets kwijt over valentijsdag. Want dat is echt niet normaal hier.. Die tropische tuin was helemaal vol met stelletjes, of bijna stelletjes, of jongetjes stelletjes ( jongens kunnen ook van bloemen houden)
Ik heb vandaag vooral gewoon geleefd, en net zoals de andere dagen, beviel me dat eigenlijk wel.

Tot snel!

6 opmerkingen:

Martijn Johannes van den Berg zei

Hee Lydia,

houd je eigenlijk een dagboek bij? anders kun je voor jezelf al deze blogs over Amerika in een boek samenstellen, best leuk misschien. Echt een lange update dit, zolang, dat dingen die in me opkwamen al vergeten ben om te zeggen=P. maar science museum, is dat niet gewoon wetenschap museum, of klinkt dat niet?

liefs!

Martijn Johannes van den Berg zei

o en nog een vraagje, ik heb net skype geïnstalleerd (nu al) maar kan jou niet vinden? wel josse en je ouders. Wat is je gebruikersnaam precies? Mij kun je denk ik wel gewoon vinden op mijn naam.
hug

Marjolein zei

Hoi!
Beter wel gratis dierentuinen :)
en dat science museum klinkt eigenlijk wel heul tof, supergrappig eigenlijk dat jij dat nu doet (met je wetenschappelijke talenten)

Je weekend verhaaltje op facebook klonk ook echt supernice trouwens :) Fijn om te horen dat je je vermaakt daar ipv die zielige brief van je, ik moet nogsteeds een brief terugsturen! komt deze week want ik heb vakantie dus tijd om te schrijven :)

Mn muur is trouwens niet meer groen maar grijs en mn haar is blonder. Ook heel fijn allemaal, vooral mn muur het is echt heel tof :) Moet je mn blog maar even voor checken.

Spreek je snel!
xx

Anoniem zei

Hoi Lydia
Wat een gezellig blogje was dat!
Ik heb een ideetje: kun je niet eens een leuk dierenverhaal voor kinderen schrijven? Volgens mij zou je dat moeiteloos uit je mouw schudden!
Lijkt me echt leuk.
Doe iedereen daar veel groeten en knuffels van mij, we vergeten jullie niet hoor!
Liefs, Tjallien

Anoniem zei

Heey Lydia,

Wat ontzettend leuk om dit allemaal te lezen. het waren 6 heerlijke minuten! (Kan ik zo snel lezen?)

Het klinkt echt allemaal hartstikke leuk! maar waarom is water uit een flesje nu toch slecht :P?

Adrian Plass is echt een geweldige schrijver! Ik heb ook een aantal boeken van hem op de plank liggen maar kan je zeggen dat ze geen stof vergaren!

Doe iedereen de groeten daar!
oja, ik wilde je nog wat mailen maar ik kan je e-mailadres niet meer vinden in de gaotishe inhoud van mijn postvak

Anoniem zei

Wow wat een leeswerk.. ik ga dan bijna automatisch op mijn screenstand. Wel leuk om je leven weer eens te screnen...