Nightmare

We liepen verder. En daar hing hij: Jezus. Ineens zag ik de kruiziging van zo dicht bij. Ik had het verhaal al zo vaak in de bijbel gelezen, en elke keer dankte ik God dan voor zijn Zoon. Maar om het hier zo echt voor me te zien.. De Jezus-persoon, de spijkers die net echt door zijn handen gingen, en het bloed dat zo echt leek. Op dat moment leek het net alsof ik er bij was op die dag, zo ontzettend lang geleden. Ik huilde. Jezus, mijn Jezus. Zijn hoofd hing, het was stil. Gelukkig wist ik dat het niet over was, maar alleen maar het begin. Het begin van iets moois. Nu was het enge wel over. En dat was ook zo.

Het was een sterk spookhuis. Er waren geen spoken, of dooie mensen. Vieze glibberige vloeren, skeletten die tot leven kwamen, vleermuizen die laag over je heen scheerden, zodat je net niet wist wat het is, waren er ook niet. Het begon met de duivel, met zijn doodse gezicht die je strak in de ogen keek, waardoor ik mijn ogen sloot en mijn hoofd afwende. Hij vertelde dat we in onze nachtmerry, maar in zijn droom aangekomen zijn. We werden van kamer naar kamer begeleid door een klein, zwart monster, een soort van Gollumpersoon. In de eerste kamer waren jonge mensen aan het feesten, ze waren dronken, de volgende kamer was een autoongeluk. Ik dacht eerst dat de mensen nep waren, maar het waren echte mensen, en het leek echt alsof ze dood waren, of in ieder geval heel erg verwond.. Doodsoorzaak was drank. ( op dat moment dacht ik: is dit een spookhuis, het is niet eens donker?) We liepen verder, en kwamen in een stinkende kamer. Drugsverslaafden. Het maakte me wel wakker, want ze speelden het zo goed. Je zag dat ze echt niet zonder konden, maar dat ze dat wel wilden.. We liepen weer verder, we kwamen uit in een straat, met overal hangjongeren. Opeens begonnen ze te schieten. Ik wist dat het nep was, maar het zag er echt uit. Op het laatst was er nog 1 jongen over. Er werd op hem geschoten, het bloed spatte in het rond. We liepen langs hem heen verder. Ik keek nog eens goed, en het zag er ZOO echt uit, alsof zun borst opengespat was en er een gat in zat. Best realistisch. We kwamen in een kamer, waar we geschreeuw hoorde. Ouders die ruzie maakten, een meisje dat hulpeloos naar een uitweg zocht. We hoorde de stem van " de duivel".. Je kan er nu wel een eind aan maken, maar dit is pas het begin van al je ellende zei hij.. Het meisje vermoorde zichzelf, en wij voelden de bloedspatten op ons gezicht.

De duivelpersoon nam ons mee naar een grote, donkere kamer. Overal waren tralies. Jonge mensen in zwarte, kapotte kleren liepen doelloos rond, en schreeuwden voor hulp. Ik durfde ze niet in de ogen te kijken, ze keken me zo smekend aan, maar tegelijkertijd ook boos. " waarom doe je niets, " leken ze te zeggen. Sommige (jonge) mensen zaten gewoon, staarden van achter hun zwarte lokken doods voor zich uit. Ik herkende het, ik heb zulk soort mensen vaker gezien. Maar dan in de echte wereld. Dit was het gedeelte wat ik echt eng vond. Het voelde zo slecht, zo duister. Ik besefde me op dat moment dat er zoveel mensen zijn die in het duister leven, die onder drugs enzo gebukt gaan. Die misschien wel vrij en goed willen zijn , maar dat gewoon niet meer kunnen omdat de Duivel te diep geworteld was. Ik vroeg me af waar de duivelpersoon ons naar toe nam.. we stonden stil, en een of andere animatorpersoon hield een sarcastisch verhaaltje over " welkom in de Hell" .. Ik heb dat niet zo meegekregen.. Maar het kwam er op neer dat het in de Hel beter is dan hier op aarde, want in hell verandert tenminste niets.

We liepen door een lange gang, en een stem vroeg ons of er een oplossing was voor al dit slechte. Hij vroeg : what if everything you heard about Jesus is tru?" Een sterke vraag. De stem vertelde het verhaal van de kruiziging van Jezus, dat hij dat voor ons gedaan heeft, en dat we door hem vrij mogen zijn, en dat we kracht mogen ontvangen van Hem. Het was eng wat we zagen voor ons. We zagen een acteur gemartled worden, net zoals Jezus geleden had voor ons. Je zag de pijn.
We liepen langs en andere jezusacteur, die nu gekruizigd werd. Het leek net alsof de nagels Echt door zijn handen gingen, en hij schreeuwde het uit. Bloed overal. Op dat moment leek het net alsof ik er echt bij was. Ik had het moeilijk ,want waarom deed ik niets? Waarom bevrijd ik hem niet? Ik weet dat hij NIets verkeerds heeft gedaan. Ik accepteerde het. Ik weet immers dat Hij dit moest doen. Doordat hij dood ging, en zo ontzettend veel pijn geleden heeft, ben ik nu vrij. Hoef ik niet de boeten voor mijn zonden, maar kan ik ze belijden.DAn worden ze vergeven, en in de diepste zee gegooid, om nooit meer te herinneren.

Het was realistisch, en heel erg intens. Ik zou jullie er allemaal mee naar toe hebben genomen als jullie hier ook woonden.
Ik denk echt dat het een enorme impact heeft op niet christenen. Want het heeft al impact op mij, ondanks ik het verhaal weet. Ze lieten je niet hulpeloos achter. Je kon gerust napraten, wat veel mensen deden.
Wij ( 22 mensen die ik heb leren kennen van Substance kerk) hebben ons vermaakt! de reis was eigenlijk leuker dan dat hele huis. ik heb vrienden gemaakt! Die helemaal bij me passen, en waar ik mee kan lachen en gek doen. Waar ik mee kan praten en mee kan zingen. Heerlijk.

Waren jullie maar hier.
Lydia