Een vis en een Traan.

Adam en Eva, Habakuk en Malejachi, Benjamin en Judith. Allemaal namen hoe onze/mijn nieuwe huisgenoten kunnen heten. De 2 One-vissen.
We hadden de oude One-garde ze gegeven als afscheid. Zodat ze er elke dag voor moesten zorgen, en zich dan elke dag aan hun One-leidingschap zouden herinneren. 5 Bijzondere vissen voor 5 bijzondere mensen.
Sanne en Benjamin wilde hem niet. Judith wist het nog niet. Rozetta vond het geloof ik wel leuk. Robin ook, maar ik weet niet of zijn vis dat ook leuk vind, hij was nogal wreed.
Het was een leuk afscheid, ze moesten lachen.
Maar nu realiseer ik me dat het ongeveer wel afgelopen is. Dat we er nu zelf voor staan. Tuurlijk, we zijn nog met zun 9en, maar toch. Ik heb altijd kunnen bouwen op hun wijsheid( blabla) etc.
Een vis die zwemt in een traan. Daardoor wordt het wel een mooiere traan. Eigenlijk een vis en een lach.
Dat is raar he? Dat je het eerst niet leuk vind, en dat je het volgende moment wel tervreden bent. Ik snap het ook niet. Maar ik ben er wel blij mee.
One blijft, voor altijd.
One for All, all for God.
Lydia