Een sprookje, een verhaal, een wereld, een lied, een gedachte, een verlangen, een zucht. Stel het je eens voor, in die volgorde.
Van een sprookje komt een verhaal, en je verzint je eigen wereld. Een lied wordt een gedicht. Een gedachte maakt een verlangen, dat alles laat eindigen in een zucht. Hoeveel dingen eindigen er wel niet in een zucht? Een nacht, een droom, een liefde, een avond, een toets, een gesprek, een gebed, een angst, een (terug)blik, een doel, een idee.
Een zucht van verlichting, een zucht van verwachting, een zucht van geduld, een zucht van verdriet. Een zucht lucht op, maar het maakt ook zwaarder. Een zucht laat je denken, maar ook stoppen.
Een zucht kan je delen, geven en van een ander overnemen.
Ik houd ervan, behalve als ik me verveel, want dan verdwijnt alles uit mijn hoofd en kan ik helemaal niet meer denken.
Zuchten is een teken dat je hersenen werken. Al is het soms het laatste teken van leven en verlaat al het leven zich door één zucht. Van verlichting denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten